Hoe de scheiding uitleggen aan je kinderen?
Je hebt, al dan niet samen, de beslissing genomen om te scheiden. Maar hoe ga je dat aan je kinderen vertellen?
De eerste vraag is: wie gaat het vertellen?
Het ideaal is en blijft natuurlijk dat jullie dat samen doen, vermits jullie ook samen de ouders zijn van jullie kinderen.
Zo simpel is het uiteraard.
Door het feit dat jullie het samen vertellen aan jullie kinderen, maken jullie niet alleen duidelijk ten opzichte van hen dat het een gezamenlijke beslissing is, maar ook dat jullie, ondanks de scheiding, samen ouders blijven voor de kinderen.
De gezamenlijke beslissing is dus de gouden regel.
Dat wil niet zeggen dat hier, in heel specifieke omstandigheden, niet van afgeweken kan worden.
Er kunnen zich soms van die situaties voordoen waar bijvoorbeeld één van de ouders na de scheidingsmelding het gewoon afstapt en lange tijd verdwijnt en onbereikbaar is, ouders die soms opgenomen dienen te worden naar aanleiding van de scheidingsmelding of ouders met een bepaalde verslavingsproblematiek die in realiteit niet in staat zijn een gesprek met de kinderen (mee) te voeren.
Maar hoe dan ook: het is niet leuk om de echtscheiding of de scheiding aan je kinderen uit te leggen en veel ouders zien er echt wel tegenop om dit samen te doen. Maar pak de moed in jullie beide handen, en overleg op voorhand wie wat gaat zeggen. De meeste ouders in een scheidingsituatie zijn er zich niet van bewust welk sterk signaal ze aan hun kinderen geven wanneer ze het samen vertellen.
De tweede vraag is: wat ga je tegen je kinderen zeggen?
Bedenk eerst en vooral dat jullie kinderen meer aankunnen dan jullie voor mogelijk houden en vooral ook dat je kinderen – zeker als ze wat ouder zijn – zelden verrast worden door de scheidingsmelding. Kinderen hebben soms veel langer dan hun ouders in de gaten dat het serieus verkeerd aan het lopen is, en voor velen van hen is de mededeling van het feit dat de ouders uit elkaar willen gaan slechts de bevestiging van iets dat zij al veel langer wisten of hadden zien en voelen aankomen.
Onderschat je kinderen nooit (dat is ook en gouden regel voor elke ouder, in welke situatie dan ook).
Voor het overige, vertel het aan je kinderen in een taal en bewoordingen die aangepast zijn aan hun leeftijd en houd het vooral zakelijk en zo neutraal mogelijk.
Begin mekaar zeker niet de schuld te geven, maar stel gewoon dat papa en mama mekaar niet meer zo graag zien om bij mekaar te blijven en dat jullie dus besloten hebben om elk je eigen weg te gaan.
Het besluit van jullie mededeling (samen of apart) moet altijd zijn dat, hoewel papa en mama mekaar misschien niet meer zo graag zien als ervoor, zij altijd jullie (hun kinderen) graag zullen blijven zien en dat zij altijd voor hun kinderen klaar kunnen staan.
En dan kunnen jullie overgaan tot het beantwoorden van de vragen van de kinderen die soms betrekking hebben op kleine doch belangrijke dingen in hun eigen omgeving.
Ze zullen ongetwijfeld vragen hebben over waar ze naar school zullen (blijven) gaan, wat er met de hond gebeurt, wanneer ze bij papa en mama zijn, hoe het zit met hun hobby’s en of ze moeten verhuizen, en zoveel meer.
Het kan zijn dat jullie op al die vragen misschien nog geen antwoord kunnen geven, zeg dat dan ook tegen de kinderen en geef hen mee dat je toch zoveel als mogelijk met hen rekening zal houden en dat ze daar ook op mogen vertrouwen.
Besluit:
Als jullie hierin slagen samen en op een goede manier de boodschap aan jullie kinderen overbrengen, zal dit hen veel leed besparen en hen een positief gevoel geven naar hun eigen toekomst. Ze zullen jullie er later erg dankbaar voor zijn, want zij zullen in hun omgeving wel zaken zien en eventueel meemaken waar het op een andere manier gebeurt.
Maar ook voor jullie heeft dergelijke mededeling een enorm belang:
Als jullie dit gedaan hebben en jullie houden er allebei een goed gevoel aan over, dan worden jullie nogmaals met jullie neus op de feiten gedrukt: jullie zijn en blijven de ouders van jullie kinderen. Hoewel jullie niet meer samen als partners door het leven zullen gaan, zijn jullie door het loutere feit van het ouderschap gedwongen om samen de ouders van jullie kinderen te blijven en dit op een gezamenlijke manier te doen in het voordeel en in het belang van hen.
Derhalve is ook een goede scheidingsmelding aan de kinderen eens te meer een oefening in bewust ouderschap.
En ouders die op een bewuste en volwassen manier in hun ouderschap staan, kunnen meestal dan ook in een scheidingsregeling de juiste beslissingen nemen voor hun kinderen.
En eens dat geregeld is, volgt de rest wel vanzelf.
Dat is een ervaring die ik graag met jullie deel na meer dan 40 jaar familiale bemiddelaar en familiaal advocaat te zijn.