De beslissing is gevallen: minstens één van jullie wil scheiden. Wat nu te doen voor deze ‘echt-scheiding’? Waar moet je naar kijken, waar moet je mee beginnen …?
Ik begin aan de scheiding, maar hoe?
De eerste vraag (en ook de belangrijkste) die je je nu voor jezelf moet stellen is of je graag zelf de beslissingen in je scheiding neemt, of dat je zegt: “dat moet de rechter maar beslissen”?
Laat ons eerst maar eens met de laatste mogelijkheid beginnen:
1. Je wil alles aan de Rechtbank overlaten
Als je liever hebt dat alle beslissingen die bij je scheiding horen door de familierechter genomen worden, dus ook de beslissingen over de kinderen, dan moet je naar de Familierechtbank gaan en neem je best een advocaat familierecht onder de arm.
Dit is een optie die echter met de nodige omzichtigheid moet aangepakt worden, want voor je het weet zit je in een vechtscheiding, een gevecht over en weer, waar op het einde van de rit alleen maar puin te ruimen valt en er enkel verliezers zijn.
Deze stap is noodzakelijk wanneer de andere partner absoluut geen stap wil verzetten om tot een regeling te komen of waar deze gewoon niet wil scheiden.
Zelfs als jullie meningen over de scheiding misschien zeer ver uit elkaar liggen en ook wat de oplossingen betreft, is misschien een bemiddelaar (zie verder) nog steeds mogelijk.
Als echter de procedure voor een scheiding de enige oplossing is, dan ga je best naar een advocaat gespecialiseerd in familierecht, of een familiaal collaboratief advocaat. Of je gaat naar een advocaat die ook een familiaal bemiddelaar is: deze advocaten dragen meestal, ondanks de procedure, het zoeken naar oplossingen en vergelijken tussen de partijen hoog in het vaandel zodat de ‘echtscheiding’ niet noodzakelijk op een bloedbad moet uitlopen.
Zelf ben ik advocaat in familierecht in de regio Antwerpen, en ook familiaal bemiddelaar en collaboratief advocaat. Voor mij is het voeren van een procedure slechts het laatste redmiddel, dus enkel wanneer alle andere middelen tot overeenkomst gefaald hebben.
Maar zelfs als we de procedure dienen aan te vatten, dan nog probeer ik steeds naar oplossingen te zoeken om een eindeloos en oeverloos gevecht te vermijden waarvan niemand beter wordt, zeker de kinderen niet.
2. Je wil zelf beslissen
Als je het liever niet allemaal aan de rechter overlaat, kan je proberen te praten met de ander, liefst met bijstand van een professional, zijnde een familiale advocaat of een collaboratief advocaat.
Zoals hierboven vermeld, kan ik je hierbij helpen, doch ik kan jullie ook helpen wanneer jullie beiden wel willen scheiden en samen naar een oplossing willen zoeken die goed aanvoelt voor jullie en de kinderen, hoewel soms de standpunten mijlenver uit elkaar kunnen liggen.
In dat geval kan ik jullie als familiaal bemiddelaar bijstaan.
Ik ga samen met jullie op zoek naar waar jullie overeenkomsten verschillen zijn, en hoe we dit op een manier kunnen oplossen die goed aanvoelt voor jullie en de kinderen, en die ook juridisch sluitend is.
In dat geval bepalen jullie zelf de inhoud van jullie scheiding en beslissen jullie samen wat er met de kinderen en de andere zaken gebeurt. Ik zeg steeds ook tegen mijn cliënten dat een familiale bemiddeling een oefening in ouderschap is.
Door en dankzij het bemiddelingsproces zijn jullie verplicht aan jullie beider ouderschap terug een nieuwe invulling te geven. En voor vele ouders betekent dit een nieuwe en geslaagde start.
Familiale bemiddeling is een oplossing die het belang van de kinderen centraal stelt: de kinderen kunnen er alleen maar goed bij varen!
Jullie kunnen mij steeds bellen op 0495 23 33 26 of mailen naar jan@janpeeraer.be